Na de divergerende fase komt de convergerende fase. De convergerende fase bestaat uit: selecteren, uitwerken, verfijnen, toetsen, verbeteren en uitvoeren.
Hiervoor heb je veel creatieve kracht nodig, nog meer als bij de divergerende fase.
Bovendien kan divergentie, zeker in groepen, aan aantal nadelen hebben. Door vrijheid van denken kan je de focus op je doel kwijtraken. Je komt los van de realiteit en kunt vergeten dat die ideeën ook gerealiseerd moeten worden. Sommige ideeen zien er prachtig uit, maar zijn nog heel vaag. Je kunt ideeen aanzien voor werkelijkheid omdat ze je zo helder voor ogen staan dat je de weg naar de realisatie overschat. De meeste mensen vinden de divergerende fase leuker omdat ‘zweven leuker is’. De convergerende fase: hoe kom je van een veelheid aan ideeën naar de beste oplossing? Hoe kan je snel en efficiënt knappe concepten vormgeven? Hoe versnel je de implementatie van innovatieve concepten? Etc.
Voorbeelden convergerende technieken:
- COCD-box
- DR. Love
- Something good
- Mindmap
